ORIGINAL_ARTICLE
تعیین تناسب اراضی استانهای خراسان رضوی، جنوبی و شمالی برای کشت زیره سبز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و رهیافت مدلسازی
ارزیابی اراضی و انطباقپذیری نتایج باخروجی مدلهای شبیهسازی میتواند به اتخاذ تصمیم در توسعه کشت گیاهان کمک کند. در این تحقیق، پتانسیل تولید و تناسب اراضی برای کشت زیره سبز در استانهای خراسان به ترتیب با استفاده از مدل CUMMOD و روش مجموع ارزشها و استفاده از عوامل اقلیمی و توپوگرافیک تعیین شدند. طبق نتایج، با وجود پهنههای کاملا مناسب و مناسب، پتانسیل تولید استانها یکسان نبود. بر اساس مدل، مناطق جنوبی، و بخشی از مناطق مرکزی و شمالی خراسان شمالی قابلیت بالایی در تولید زیره سبز دارند (5/2 تا 3 تن در هکتار)، ولی در خراسان رضوی، پتانسیل تولید در دو طبقه 2-5/2 و کمتر از 2 تن در هکتار قرار میگیرد. ولی در خراسان جنوبی عملکردهای کمتر یا مساوی 2 تن در هکتار برای مناطق مرکزی و جنوب استان، و عملکردهای بین 2-5/2 تن در هکتار برای مناطق شمالی آن تعیین شد. در خراسان شمالی شیب خاک و جهت شیب، در خراسان رضوی جهت شیب و دمای حداکثر و در خراسان جنوبی دمای حداکثر منطقه به عنوان مهمترین عوامل محدودکننده شناخته شدند. در این مطالعه با وجود عوامل محدودکننده، عمده پهنهها مناسب شناخته شدند، چرا که اثر سایر عوامل در روش مجموع ارزشها اغراق در سایر فاکتورها را تحت تاثیر قرار میدهد و نتایج را واقعگرایانهتر میکند. در کل نتایج نشان داد که با توجه به کاهش طول فصل رشد گیاه زیره سبز از سمت خراسان شمالی به رضوی و رضوی به سمت خراسان جنوبی از پتانسیل تولید این گیاه کاسته میشود.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2386_625ba49d26e7955d6b6b9bd3f77eee1e.pdf
2015-07-23
1
21
ارزیابی اراضی
Cuminum cyminum
مدل شبیه سازی
پتانسیل تولید
بهنام
کامکار
kamkar@gau.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
نسیم
مقدادی
nassimmeghdadi@yahoo.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی بهبود سرعت و دوره پر شدن دانه طی فرآیندهای اصلاحی در ارقام گندم
به منظور مطالعهی بررسی روند بهبود ژنتیکی سرعت و دوام پر شدن دانه در ارقام گندم آزمایشی در سالهای زراعی 87-86 و 88-87 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان واقع در گرگان انجام شد. در این آزمایش 16 رقم گندم که در طی سالهای 1347 تا 1385 آزاد شدهاند در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مقایسه شدند. نتایج تحقیقات نشان داد که در طی سالها فعالیتهای اصلاحی در جهت بهبود عملکرد گندم در وزن دانه و دوره پر شدن دانه تغییراتی صورت نگرفته است، در حالیکه سرعت پر شدن دانه افزایش یافته است، محاسبات نشان داد که سرعت رشد دانه در 38 سال آزادسازی ارقام در گلستان، 19/26 درصد بهبود یافته است، که معادل 70/0 درصد به ازای هر سال آزاد سازی میباشد. به نظر میرسد گزینش برای سرعت پر شدن دانه و عملکرد بالا بدون نیاز به مدت پر شدن دانه امکان پذیر میباشد و این عمل از طریق گزینش برای تعداد دانه بیشتر در واحد سطح امکان پذیر است. بنابراین با توجه به همبستگی مثبت و معنیدار بین سرعت پر شدن دانه در واحد سطح و عملکرد دانه به نظر میرسد گزینش برای سرعت پر شدن دانه و عملکرد بالا بدون نیاز به مدت پر شدن دانه امکان پذیر میباشد.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2387_5ae64323af7455d1ee44d6a2ae99174a.pdf
2015-07-23
23
37
دوره پر شدن دانه
سرعت پر شدن دانه
گندم
وزن دانه
علی
راحمی
rahemi@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
سراله
گالشی
-@yahoo.com
2
AUTHOR
افشین
سلطانی
afshin.soltan@gmail.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه مدلهای هیدروترمال تایم جهت مدلسازی جوانهزنی بذر فالاریس بر مبنای توزیعهای نرمال، ویبول و گامبل
مدلهای هیدروترمال تایم بطور گستردهای برای توصیف پاسخ جوانهزنی بذر به دما و پتانسیل آب بکار میروند. در این مطالعه، سه مدل هیدروترمال تایم توسعه یافته بر مبنای توزیعهای آماری مختلف (نرمال، ویبول و گامبل) برای توصیف جوانهزنی بذر فالاریس (Phalaris minor) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدلهای هیدروترمال تایم گامبل (8/762-=AICc) و ویبول (6/762-=AICc) از دقت پیشبینی بیشتری در قیاس با مدل هیدروترمال تایم نرمال (6/737-=AICc) برخوردار بودند. با این وجود، اختلاف معنیداری بین مقدار ثابت هیدروترمال تایم، دمای پایه و میانه پتانسیل آب پایه ("ψ" _"b" ("50" ) ) برآورد شده برای جوانهزنی بذر فالاریس با هر سه مدل هیدروترمال تایم وجود نداشت و بترتیب در حدود 1000 مگاپاسکال درجه سانتیگراد ساعت، 2/4 درجه سانتیگراد و 1- مگاپاسال برآورد شد. بر اساس مدل هیدروترمال تایم ویبول، آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانهزنی ("ψ" _"b" ("0" ) ) معادل 5/1- مگاپاسکال بدست آمد. همچنین، توزیع پتانسیل آب پایه جوانهزنی بذرها چوله به راست بود (57/1=λ). با در نظر گرفتن انعطافپذیری توزیع ویبول، امکان تعیین چولگی توزیع پتانسیل آب پایه و برآورد آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانهزنی میتوان از این مدل بطور گسترده برای پیشبینی جوانهزنی بذر استفاده کرد.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2388_91752b701dedddc69b0db20b4f38b942.pdf
2015-07-23
39
57
توزیع نرمال
پتانسیل آب پایه
مدل هیدروتایم
ابوالفضل
درخشان
derakhshanabolfazl@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
جاوید
قرخلو
jgherekhloo@gmail.com
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ردیابی سرولوژیکی و تعیین دامنه میزبانی ویروس مخطط توتون در استان گلستان
استان گلستان یکی از مهم ترین مناطق کشت توتون در کشور می باشد. ویروس مخطط توتون Tobacco Streak Ilarvirus یکی از ویروس های مخرب توتون بوده که دارای دامنه میزبانی وسیع و گسترش جهانی است. به منظور بررسی سرولوژیکی ویروس مخطط توتون در 13 منطقه استان گلستان، تعداد 500 نمونه مشکوک گیاهی متعلق به 8 خانواده اسفناجیان، تاج خروسیان، فاباسه، سولاناسه، پنیرکیان، پوآسه، جالیز و گل ستاره ای با علایم دفرمه شدن برگ، کوتولگی، موزاییک، زردی، نکروز و سوختگی جوانه های انتهایی جمع آوری شد و با روش الایزای مستقیم (DAS-ELISA) و استفاده از آنتی بادی پلی کلونال اختصاصی این ویروس مورد آزمون قرار گرفت. از بین 500 بوتهی مورد آزمایش، در 78 مورد نتیجه آزمون الایزا مثبت بود. نتیجه آزمون الایزا در گیاهان بادام زمینی، کوکب، توتون، ماش، لوبیا، سویا، فلفل و سیب زمینی مثبت و در سایر گیاهان مورد بررسی، منفی بود. تعدادی از نمونه های الایزا مثبت انتخاب شد و پس از عصاره گیری در بافر فسفات 1/0 مولار (7pH =)، حاوی 15/0 درصد مرکاپتواتانول بر روی گیاهان محک توتون، سلمه تره و گوجه فرنگی مایه زنی گردید. وجود TSV در گیاهان محک با آزمون الایزا تایید گردید. مایه زنی مکانیکی جدایه های مختلف از روی هشت میزبان فوق الذکر روی توتون سامسون و گوجه فرنگی علائم یکسانی ایجاد نمود.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2389_4b8e4169fe4f9d905c37e36d598ba8c6.pdf
2015-07-23
59
71
کلمات کلیدی: توتون
TSV
الایزا
ردیابی
استان گلستان
سعید
نصرالله نژاد
nasrollahnejad@gau.ac.it
1
AUTHOR
سمیرا
شاملی
shameli61@yahoo.com
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
واکنش عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سویا به تلقیح باکتری Bradyrhizobium Japonicum و کود نیتروژن
برخی تحقیقات نشان میدهد که تثبیت نیتروژن اتمسفری نمیتواند نیتروژن کافی برای عملکرد مناسب سویا را فراهم سازد. بدین منظور اثر نیتروژن و باکتری Bradyrhizobium Japonicum روی برخی خصوصیات زراعی و کیفی ارقام سویا در مزرعه بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در کرمان، در بهار سال 1391 مورد مطالعه قرار گرفت. عامل اصلی شامل چهار تیمار کودی صفر (تیمار شاهد)، 200 کیلوگرم اوره در هکتار، تلقیح بذر با باکتری سویا، تلقیح بذر با باکتری سویا همراه 50 کیلوگرم اوره در هکتار و عامل فرعی شامل ارقام سویا (M7 و ویلیامز) و لاینL17 بودند. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای کودی بر روی ارتفاع بوته، طول میانگره، تعداد نیام در بوته، تعداد و وزن گره در ریشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن و درصد پروتئین معنیدار بود و کاربرد 200 کیلوگرم اوره در هکتار همه صفات را بهجزء درصد روغن و تعداد و وزن گره در ریشه افزایش داد. تلقیح بذر با باکتری درصد روغن را افزایش داد. در لاین L17 ارتفاع بوته و تعداد نیام در بوته افزایش نشان داد و در رقم ویلیامز، طول میانگره افزایش یافت، همچنین رقم M7 وزن هزار دانه بالایی را تولید کرد. لاین L17 تحت تأثیر تلقیح بذر با باکتری بیشترین درصد روغن دانه را نشان داد. بر اساس نتایج این آزمایش برای تولید روغن و پروتئین سویا در کرمان و شرایط اقلیمی مشابه برای حصول حداکثر عملکرد، کاربرد 200 کیلوگرم اوره در هکتار و لاین L17 میتواند قابل توصیه باشد.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2390_8f8e67a6988b7300a371ece93c8bcdea.pdf
2015-07-23
73
87
علیرضا
محسنی
alireza.mohsseni@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
غلامرضا
خواجویی نژاد
khajoei@mail.uk.ac.ir
2
AUTHOR
قاسم
محمدی نژاد
gmohamadinejad@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر پرولین، رنگدانههای فتوسنتزی و رطوبت نسبی برگ گیاه دارویی بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L.)) در محیط آبکشت
با توجه به گستردگی شوری در خاکهای ایران، تنشهای غیرزیستی از قبیل شوری، تهدیدی جدی برای تولیدات کشاورزی، عملکرد و مواد مؤثرهی گیاهان دارویی است. در این تحقیق تأثیر تنش شوری بر محتوای ترکیبات محلول، رطوبت نسبی برگ (RWC) و شاخصهای بیوشیمیایی گیاه بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L.)) مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در قالب طرح پایه بلوکهای کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام گردید. از آنجایی که کنترل سطح شوری در خاک در طول مدت انجام آزمایش دشوار است، از محیط کشت هیدروپونیک برای انجام این تحقیق استفاده شده است. قابلیت هدایت الکتریکی(EC) سطوح شوری شامل: 2 (شاهد، چون محلول غذایی %50 هوگلند دارای EC حدود 2 است)، 4، 8، 12 و 16 دسیزیمنس بر متر و با استفاده از نمک کلرورسدیم انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، محتوای کلروفیل a، 9/29 درصد و به صورت معنیداری کاهش (01/0 P≤) یافت. مقدار کلروفیل کل نیز با افزایش شوری 2/30 درصد کاهش معنیدار (05/0 P≤) داشته است. با افزایش شوری، محتوای کلروفیل b، کارتنوئیدها و آنتوسیانین به ترتیب 7/39، 7/22، 1/11 درصد کاهش معنیداری (05/0 P≤) را نشان داد. اندازهگیری مقدار پرولین نشان دهندهی افزایش معنیدار آن با افزایش شوری به میزان 5/79 درصد است. محتوای نسبی آب برگ نیز با افزایش شوری به میزان 1/20 درصد افزایش معنیداری داشت (01/0 P≤). بطور کلی تنش شوری فرآیندهای فیزیولوژیک و عملکردی بابونه را تحت تأثیر قرار داده و عملکرد مطلوب در شوری 2 دسیزیمنس بر متر بدست آمده است.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2391_d2126e312c07a45482e97bfb49148ab3.pdf
2015-05-22
89
103
آنتوسیانین
پرولین
رطوبت نسبی برگ
کارتنوئید
کلروفیل
لیلا
لطف الهی
lutfollahi@gmail.com
1
AUTHOR
حسین
ترابی
2
LEAD_AUTHOR
حشمت
امیدی
Write an email heshmatomidi@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر باکتریهای محرک رشد و قارچ میکوریزا بر ظهور گیاهچه، استقرار و رشد اولیه یونجه در شرایط تنش شوری
به منظور ارزیابی تأثیر باکتریهای محرک رشد گیاه و قارچ میکوریزا بر ظهور گیاهچه، استقرار و رشد اولیه یونجه در شرایط تنش شوری، آزمایشی در تابستان 1390 در گلخانه گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم و مهندسی زراعی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش شوری شامل شاهد (بدون تنش) (S0)، 60 (S1) و 120 (S2) میلیمولار نمک کلرید سدیم، دو رقم یونجه (بمی و یزدی) و یازده پیشتیمار مختلف باکتریایی و میکوریزا بود. سطوح پیشتیمار زیستی شامل شاهد (بدون باکتری)، ازتوباکتر، آزوسپریلیوم، سودوموناس، ریزوبیوم ملیلوتی و قارچ میکوریزا بصورت منفرد و بصورت تلفیق دوتایی ریزوبیوم با هریک از جنسهای باکتریایی و قارچ میکوریزا و نیز تلفیقی از کلیه تیمارهای زیستی بود که در مجموع یازده سطح پیشتیمار مختلف باکتریایی و میکوریزا را تشکیل میداد. اعمال تنش شوری منجر به کاهش معنیدار ظهور گیاهچه و عملکرد گردید که این روند نزولی در تیمار شاهد (عدم پیش تیمار بذر) بیشتر بود. به کارگیری پیشتیمار زیستی به ویژه تیمار منفرد سودوموناس و تیمارهای تلفیقی نقش برجستهای در کاهش اثرات منفی شوری بر صفات مورد ارزیابی داشتند. با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق به نظر میرسد باکترهای محرک رشد و قارچ میکوریزا از طریق تولید و ترشح هورمونهای گیاهی نظیر اکسین، سیتوکنین، جیبرلین، کاهش میزان تولید اتیلن و نیز بهبود جذب آب و عناصرغذایی در گیاه در شرایط تنش، موجب حفظ رشد گیاه در هنگام مواجه با تنش شوری میگردند
https://jopp.gau.ac.ir/article_2392_1837feb9d92d2cf26eae3faf5e925107.pdf
2015-05-22
105
125
باکتری محرک رشد
قارچ میکوریزا
شوری
یونجه
امید
یونسی
omidyounesi@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
علی
مرادی
moradia@yu.ac.ir
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی تنوع ژنتیکی و شناسایی QTLهای کنترلکننده صفات زراعی- مورفولوژیک در جمعیت 2:3F توتون شرقی
به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی و شناسایی QTLهای کنترلکننده صفات طولبرگ، عرضبرگ، تعدادبرگ، فاصلهمیانگره، عملکرد برگ خشک در کرت، ارتفاع گیاه و قطرساقه، تعداد ۲۲۵ خانواده ۲:۳F حاصل از تلاقی دو ژنوتیپ توتون شرقی SPT 406 (والد پدری) و Basma seres 31 (والد مادری) در قالب طرح لاتیس ساده در شرایط مزرعه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه های آماری نشان داد که بین خانواده های ۲:۳F در تمامی صفات مورد مطالعه به غیر از صفت فاصله میانگره اختلاف معنیدار وجود دارد. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی از روشهای آماری چند متغیره از قبیل تجزیه خوشهای و تجزیه به مولفههای اصلی استفاده گردید. با استفاده از تجزیه به مولفههای اصلی و تجزیه خوشهای به روش وارد، جمعیت مورد مطالعه در ۴ گروه مجزا گروه بندی شد. نتایج مکانیابی ژنی با استفاده از 52 نشانگر (23 نشانگر SSR و 19 نشانگر ISSR) نشان داد که تعداد 18 QTLدر کنترل ژنتیکی صفات مورد مطالعه در جمعیت ۲:۳F نقش دارند و بیشترین تعداد QTL شناسایی شده متعلق به صفت تعداد برگ است.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2393_22e431eb89e3257d369300035df6837f.pdf
2015-05-22
127
147
مکانیابی ژنی؛ توتون؛ صفات کمی
نشانگرهای SSR
فرامرز
هوشیار دل
1
AUTHOR
رضا
درویش زاده
r.darvishzadeh@urmia.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
حمید
حاتمی ملکی
hatamimaleki@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر هیدروپرایمینگ، تقسیط کود نیتروژن و عمق کاشت بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد هیبرید دابل کراس 370 ذرت دانهای در اراضی خشک
این پژوهش با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ، عمق کاشت بذر و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ذرت، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. عوامل مورد بررسی عبارت بودند از: تقسیط کود نیتروژن در سه سطح به ترتیب: (مصرف یکجای کود همزمان با کاشت 400 کیلوگرم در هکتار)، (مصرف دو مرحلهای کود همزمان با کاشت 100 کیلوگرم در هکتار و بعد در فاصله 25 تا 50 روز پس از کاشت 300 کیلوگرم در هکتار) و (مصرف سه مرحلهای کود همزمان با کاشت 100 کیلوگرم در هکتار، 25 تا 50 روز پس از کاشت 150 کیلوگرم در هکتار و 50 تا 70 روز پس از کاشت 150 کیلوگرم در هکتار)، عمق کاشت در دو سطح: 5 سانتیمتر و 10 سانتیمتر و هیدرو پرایمینگ در دو سطح: بدون پرایم و پرایم. نتایج حاصل نشان داد که اثر هیدروپرایمینگ و تقسیط کود نیتروژن بر صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، ارتفاع گیاه، طول بلال، وزن بلال، وزن چوب بلال و قطر چوب بلال به طور معنیداری افزایشی بود. عمق کاشت بر صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در بلال، ارتفاع گیاه، طول بلال، وزن بلال، وزن چوب بلال و قطر چوب بلال به طور معنیداری تأثیر گذار بود.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2394_7e48345c528ac6a26eaed04219b7c443.pdf
2015-05-22
149
172
پرایم
خصوصیات رشد
حاصلخیزی خاک
حمید
عباس دخت
habbasdokht@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
محمد
عارف بیکی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی نقش تغذیهای نانو ذرات سیلیسیم در ویژگیهای فیزیولوژیک و تولید ریزغده سیبزمینی
آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در محیط کشت هیدروپونیک در دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارها شامل اندازه ذرات سیلیکات سدیم (نانو و میکرو) و غلظتهای صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 میلیمولار بود. در صفات هدایت روزنهای، حداکثر فلورسانس کلروفیل، عملکرد کوانتومی فتوسیستم Π، عملکرد و تعداد ریزغده در بوته، تیمار 3/0 میلیمولار سیلیکات سدیم به ترتیب سبب افزایش 3/8، 1/6، 6/2، 6/26 و 5/34 درصدی شد، و از این نظر در بین تیمارها بیشترین تاثیر مثبت را دارا بود. اما، شاخص کلروفیل برگ تا سطح 6/0 میلیمولار افزایش معنیدار داشت. در غلظتهای 6/0 و 9/0 میلیمولار، مصرف نانو ذرات بر عملکرد کوانتومی فتوسیستم Π اثر منفی داشت. در هر سطح غلظت، تاثیر مثبت نانو ذرات بر شاخص پایداری غشا بیشتر از ذرات میکرو بود و تنها در بالاترین غلظت، بین دو ذره تفاوت آماری مشاهده نشد. عملکرد ریزغده با افزایش غلظت ذرات میکرو به طور معنیداری بیشتر شد. اما تاثیر مثبت ذرات نانو بر صفت یاد شده تا سطح 3/0 میلیمولار بود. به طور کلی اثرات مثبت کاربرد نانو ذرات به دلیل کارایی جذب بالا، در غلظتهای پایین ظهور یافت. اما در سطوح بالاتر، بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد سیبزمینی اثرات فیتوتوکسینی داشت.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2395_7174c4faf3b13dc547e4d69ed184c302.pdf
2015-05-22
173
189
پایداری غشا
عملکرد کوانتومی
محتوای رطوبت نسبی
هدایت روزنهای
بیژن
سعادتیان
bijan.saadatian@stu-mail.um.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
محمد
کافی
m.kafi@ferdowsi.um.ac.ir
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اولویت بندی مکانی تولید محصول پیاز در مناطق گرم و خشک (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)
نیل همزمان به خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی و کاهش فشار بر منابع آبی موجود مستلزم تعیین مناطق مستعد کشت بر اساس معیارهای ارزیابی مناسب میباشد. لذا در این پژوهش، به اولویتبندی شهرستانهای مختلف استان سیستان و بلوچستان در تولید محصول پیاز به عنوان یکی از مهمترین محصولات تولیدی استان پرداخته شد. بدین منظور، دادههای اقلیمی و اطلاعات مربوط به تقویم کشت، متوسط عملکرد و سطح زیرکشت پیاز طی سالهای 1379 تا 1390 جمعآوری شد. اولویتبندی بر اساس ترکیب شاخصهای آب مجازی، ارزش واحد آب و بهرهوری اقتصادی آب آبیاری صورت گرفت. میانگین پیاز مازاد تولیدی در استان برابر با 6/38 هزار تن بوده که حدود 70 درصد از آن در دو شهرستان سرباز و چابهار تولید میشود. بیش از 65 درصد از سطح استان در کلاس کشت خوب بر اساس معیارهای ارزیابی مناسب قرار دارند. با این وجود، کاهش سطح زیرکشت در شهرستانهای ایرانشهر، کنارک و چابهار و اختصاص آن به شهرستانهای خاش و یا سرباز میتواند درآمد سالانه را در حد قابل توجهی افزایش دهد. لذا، بر اساس نتایج این پژوهش، انتخاب محل مناسب کشت در استان توام با ارتقای راندمان آبیاری به 85 درصد در سطح استان قادر خواهد بود تا میزان شاخص بهرهوری اقتصادی آب آبی را حدود 68/123 درصد افزایش دهد که نتیجهی آن، افزایش منفعت حاصل از کشت پیاز به میزان دستکم 9/13554 تا حداکثر 2/56809 ریال به ازای هر مترمکعب آب مصرفی در استان خواهد بود.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2397_0e74f5933c44119ecb4340e8568d8f4d.pdf
2015-05-22
191
209
آب مجازی
ارزش واحد آب
بهرهوری اقتصادی آب آبیاری
عملکرد پیاز
فاطمه
کاراندیش
karandish_h@yahoo.com
1
نویسنده
LEAD_AUTHOR
سمیرا
سالاری
f.karandish@uoz.ac.ir
2
نویسنده
AUTHOR
عبداله
درزی نفت چالی
3
نویسنده
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر تناوبهای زراعی مبتنی بر کشت ذرت بر توزیع مکانی بانک بذر و گیاهچههای علف هرز تاجریزی سیاه (.Solanum nigrum L)
بهمنظور بررسی اثر تناوب زراعی بر رابطه بانک بذر با جمعیت گیاهچه علف هرز تاجریزی سیاه (Solanum nigrum L.) در طول فصل رشد ذرت، پژوهشی در سال 1391 در مزرعه شرکت زراعی دشت ناز واقع در شهرستان ساری انجام گرفت. بدینمنظور ابتدا مزرعه به شبکههای 2 متر در 2 متر تقسیم و نقاط تقاطع شبکهها علامتگذاری شد و نمونهبرداری از بانک بذر در دو مرحله و نمونهبرداری از گیاهچههای تاجریزی در سه مرحله از این نقاط صورت گرفت. نتایج نقشههای توزیع مکانی نشان داد که مرکز پرتراکم لکهها در انتهای فصل در مزرعه با تناوب ذرت- باقلا- ذرت افزایش یافت در حالیکه در تناوب سویا- گندم- ذرت این تراکم کاهش نشان داد. نتایج نشان داد که همبستگی مکانی قوی و متوسط برای بذور تاجریزی سیاه در تمامی مراحل نمونهبرداری به ثبت رسیده است. بین میانگین بذرهای تاجریزی سیاه در دو تناوب اختلاف معنیداری در سطح احتمال 01/0 وجود دارد. بنابراین با توجه به اینکه میانگین این بذرها و گیاهچههای سبز شدهی تاجریزی سیاه در تناوب ذرت- باقلا- ذرت کمتر بوده است لذا بهنظر میرسد باقلا پیشکشت مناسبتری برای کاهش تراکم علف هرز و بذرهای تاجریزی سیاه در بانک بذر است.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2398_16550b0ed4fd0d2aa8ea6b2c106ca43c.pdf
2015-05-22
211
226
الگوی پراکنش
کریجینگ
همبستگی مکانی
نسرین
بهمنش
nbehmanesh56@yahoo.com
1
نویسنده
AUTHOR
همت الله
پیردشتی
pirdasht@yahoo.com
2
نویسنده
LEAD_AUTHOR
محمد
یعقوبی خانقاهی
yaghubis@yahoo.com
3
نویسنده
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
کنترل بیولوژیک بیماری پوسیدگی فوزاریمی ریشه گندم با استفاده از آنتاگونیست های قارچی دراستان مازندران
عامل پوسیدگی ریشه گندم قارچ (Gibberella zeae (Schw.) Petch (Fusarium graminearum (Schwabe می باشد. این بیماری در زمین های آلوده و شرایط مناسب باعث کاهش عملکرد قابل توجه محصول می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی گونه های قارچ های آنتاگونیست انتخاب شده در برابر پاتوژن خاکزی F. graminearum تحت شرایط گلخانه و مزرعه بود. در این بررسی رشد قارچ F. graminearum (F3) توسط متابولیت های آزاد سلولی و مواد فرار سه جدایه از 15 جدایه آنتاگونیست قارچی تریکودرما (2،10 و 12)کاهش یافته بودکه برای آزمایش های گلخانه ای ومزرعه ای انتخاب شدند. در این میان آنتاگونیست Trichoderma harzianum جدایه 12 به طور معنی داری (P ≤ 0.5) درصد وقوع (٪ 8.3) و شدت (4.1٪) بیماری را 35 روز پس از تلقیح کاهش و وزن هزار دانه (38 گرم) را در شرایط گلخانه ای افزایش داد. برای تایید آزمایش گلخانه، آنتاگونیست های انتخاب شده مجددادر شرایط مزرعه مورد آزمایش قرار گرفتند. این جدایه (T.12) نیز توانست میزان درصد وقوع و شدت بیماری را به ترتیب (10٪) و (3.1٪) کاهش دهد.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2399_6a71ccf0a167930101a132db874b1c03.pdf
2015-05-22
227
242
Fusarium graminearum
Trichoderma harzianum ، کنترل بیولوژیک، گندم
حسین
براری
hossienbarari1385@yahoo.com
1
نویسنده
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثرات زیست محیطی نظامهای تولید دیم و آبی جو با استفاده از ارزیابی چرخه حیات
به منظور ارزیابی بومنظامهای آبی و دیم تولید جو در کشور بر اساس میزان مصرف نیتروژن با استفاده از LCA، میانگین عملکرد دانه طی سالهای 92-1378 و میزان مصرف نهادهها به ازای یک هکتار تعیین شد و LCA در چهار گام تعریف اهداف و حوزه عمل مطالعه، ممیزی چرخه حیات، ارزیابی تأثیر چرخه حیات (LCIA) و تلفیق و تفسیر نتایج محاسبه گردید. گروههای تأثیر مورد مطالعه شامل اسیدی شدن، اوتریفیکاسیون (در محیطهای خشکی و آبی) و گرمایش جهانی بودند. واحد کارکردی معادل یک تن دانه در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بالاترین پتانسیل اوتریفیکاسیون در محیط آبی برای نظام تولید جو آبی و دیم به ترتیب برابر با 42/2 و 64/1 واحد معادل PO4 به ازای یک تن دانه برای سطح 180-140 و 40-30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار محاسبه گردید. بالاترین پتانسیل گرمایش جهانی در نظام تولیدی جو آبی برابر با 24/898 واحد معادل دی اکسید کربن به ازای یک تن دانه برای سطح کودی 180-140 نیتروژن در هکتار و برای نظام جو دیم برابر با 66/604 واحد معادل دی اکسید کربن به ازای یک تن دانه در سطح کودی 40-30 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. دامنه شاخص زیست محیطی نظامهای تولید جو آبی و دیم به ترتیب برابر با 46/0-27/0 و 31/0-28/0 به ازای یک تن دانه محاسبه گردید. بیشترین و کمترین اثرات زیست محیطی هر دو بومنظام تولید جو آبی و دیم به ترتیب برای گروههای تأثیر اوتریفیکاسیون بوم نظام آبی و اسیدی شدن حاصل گردید.
https://jopp.gau.ac.ir/article_2400_ac371fc87f38a6f0ad215ef4d2d2c6be.pdf
2015-05-22
243
264
اوتریفیکاسیون بوم نظام آبی
شاخص زیست محیطی
گرمایش جهانی
واحد کارکردی
سرور
خرم دل
khorramdel@um.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
رضا
قربانی
reza-ghorbani@um.ac
2
AUTHOR
افسانه
امین غفوری
a.aminghafori@gmail.com
3
AUTHOR