دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
مطالعه تنوع کلروپلاستی برخی ژنوتیپهای سیب شمال غرب ایران در مقایسه با برخی ژنوتیپهای البرز مرکزی، ارقام و پایههای تجاری
1
15
FA
شاهین
جهانگیرزاده خیاوی
پژوهشکده چای، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، لاهیجان، ایران
shjahangirzadeh@gmail.com
معصومه
عاشورپور
جهاد کشاورزی شهرستان رشت
shjahangirzadeh@yahoo.com
شب ناز
کشاورزی
گروه شیمی آلی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران ایران
shabnaz67@yahoo.com
10.22069/jopp.2018.9335.2202
سابقه و هدف: سیب یکی از مهمترین محصولات میوهای مناطق معتدله میباشد. کشت و کار این محصول از زمانهای بسیار دور در ایران انجام میشد و حتی برخی منابع، ایران را یکی از زادگاههای این گیاه نامیدهاند. جمعآوری و ارزیابی ذخایر ژرم پلاسم داخلی و خارجی، اساسیترین مرحله در برنامههای بهنژادی درختان میوه میباشد. اصلاح درختان سیب، امروزه با توجه به اهمیت تغذیه سالم و تولید پایدار میوه با کیفیت بیشتر سیب، بر پایه ژنهای مقاومت میباشد. با توجه به اینکه اکثر واریتههای سیب به صورت رویشی تکثیر میگردند، تنوع ژنتیکی کمی مورد انتظار میباشد؛ اما در مورد ژنوتیپهای بومی که حاصل انتخاب ویژگیهای برتر میباشند، این تنوع مورد انتظار افزایش مییابد زیرا این ژنوتیپها اکثراً نتاج بذری میباشند. در این تحقیق سعی شده است نسبت به بررسی تنوع ژنتیکی اندامکی برخی ژنوتیپهای بومی سیب مربوط به مناطق کاشت عمده این محصول در شمال غرب ایران و البرز مرکزی و مقایسه آنها با دو رقم تجاری رد دلیشز و فوجی و دو پایه M4 و M9، اقدام گردد.<br /> مواد و روشها: بهمنظور انجام این تحقیق، نمونهبرداری از برگهای جوان و کاملاً توسعه یافته صورت گرفت و DNA ژنومی آنها استخراج شد. برای بررسی تنوع اندامکی، 30 نمونه سیب، چهار جفت آغازگر اختصاصی برای ژنوم کلروپلاست (K1K2، CS، HK و TF) و دو آنزیم برشی (EcoRI و MseI) در روش چندشکلی شکافتن قطعات تکثیر شده (CAP) بکار برده شد. برنامههای NTSYS و POPGENE برای آنالیز دادهها، مورد استفاده قرار گرفتند.<br /> یافتهها: از بین این چهار نشانگر بکار برده شده، سه نشانگر دارای قدرت تکثیر مناسب بودند که در کل، 13/4 درصد کل ژنوم کلروپلاست سیب را تکثیر نمودند. با بررسی هاپلوتایپی نمونهها، در مجموع هشت هاپلوتایپ شناسایی شد که هاپلوتایپ H4 با پوشش 66/26 درصد از کل نمونهها، بزرگترین گروه بود. تمام این گروهبندیها به دلیل رخ دادن جهشهای حذف و اضافه ایجاد شده بود. حداکثر تنوع ژنتیکی (Ht)، میانگین تنوع بین جمعیتی (Hs) و تفاوت ژنتیکی بین جمعیتها (Gstc) به ترتیب 467/0، 4451/0 و 0481/0 بدست آمد. <br /> نتیجهگیری: نتایج این بررسی نشان داد که هیچگونه ساختار ژنتیکی مدونی مابین نمونههای مناطق مورد بررسی وجود ندارد؛ همچنین این نتایج تأیید نمودند که امکان کاربرد روش چندشکلی شکافتن قطعات تکثیر شده برای شناسایی ژنوتیپهای سیب و ارقام آن وجود دارد. با استفاده از این نشانگرها، تنوع ژنتیکی در DNA اندامکی بین ژنوتیپهای سیب مشاهده شد اما این تنوع بهگونهای نبود که قادر باشد ژنوتیپهای مناطق مختلف را از هم منفک نماید. به نظر میرسد شاید با افزایش تعداد آغازگرها و آنزیمهای برشی، بتوان به این تفکیک دستیافت. همچنین نتایج این بررسی نشان داد که ژنوتیپهای سیب بومی ایران به دلیل آنکه اکثراً درگذشته بهصورت جنسی تکثیر شدهاند، دارای تنوع ژنتیکی بالایی میباشند.
Malus,هاپلوتایپ,چندشکلی شکافتن قطعات تکثیرشده (CAP),پرایمر عمومی کلروپلاست,آنزیم برشی
https://jopp.gau.ac.ir/article_4251.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4251_add5ad02dd7cddbececeaceca1b09791.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
اصلاح ظرفیت ریشهزایی قلمهی شمشاد خزری، یک درختچهی زینتی در حال انقراض
17
34
FA
بهزاد
کاویانی
عضو هییت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت
b.kaviani@yahoo.com
ناصر
نگهدار
دانشجوی دکتری
n.negahdar@yahoo.com
10.22069/jopp.2018.11928.2089
سابقه و هدف: شمشاد خزری یا شمشاد جنگلی (Buxus hyrcana Pojark. یا Buxus sempervirens auct non L.) از خانوادهی شمشاد یا کیش (Buxaceae)، یک درختچهی زینتی است که در صنایع مختلف کاربرد دارد. از این درختچه بهطور گستردهای در طراحی فضای سبز و باغها استفاده میشود. رشد و نمو شمشاد خزری بسیار کند است و خطر انقراض، بهدلیل حملهی برخی عوامل بیماریزا این گیاه را تهدید میکند. تحریک ریشهزایی در قلمهها، ازدیاد سریعتر این گیاه را بهدنبال دارد. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق، بهبود شرایط ریشهزایی قلمههای سختریشهزای شمشاد خزری و بهدستآوردن بهترین غلظت تیمارهای هورمونی ایندول-3-بوتیریک اسید (IBA) و آلفا-نفتالین استیک اسید (NAA) بود. <br /> <br /> مواد و روشها: بهمنظور بررسی اثر غلظتهای مختلف IBA و NAA آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایهی طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل صفر (بهعنوان شاهد)، 500، 1000، 2000 و 3000 میلیگرم در لیتر از هر دو تیمار IBA و NAA، بهتنهایی و در ترکیب با یکدیگر بود. در فصل پاییز، 15 تا 20 سانتیمتری انتهای شاخهی گیاهان مادری دو ساله بریده شد و بهعنوان قلمهی چوبسخت مورد استفاده قرار گرفت. انتهای تحتانی قلمههای سرشاخه بهمدت 10 ثانیه در غلظتهای مختلف IBA و NAA نگهداری شدند و سپس در بستر کشت قرار گرفتند. در این تحقیق درصد ریشهزایی، تعداد ریشه، طول ریشه، ارتفاع گیاه، سطح برگ، تعداد برگ، طول بلندترین ریشه و وزن تر و خشک ریشه اندازهگیری شدند. بستر کشت قلمهها، پرلیت بود. برای جلوگیری از آلودگی احتمالی، انتهای قلمهها بهمدت 10 ثانیه در محلول 400 میلیگرم در لیتر نانوذرات نقره قرار داده شدند.<br /> <br /> یافتهها: نتایج تجزیهی واریانس دادهها نشان داد که برهمکنش غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشد گیاهی (NAA و IBA) روی همهی صفات غیر از ارتفاع گیاه در سطح احتمال 5 و یک درصد معنیدار بود. نتایج نشان داد که بالاترین درصد ریشهزایی (100 درصد) و بیشترین تعداد ریشه (70/8 عدد در گیاهچه)، در قلمههای تیمارشده با 1000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 1000 میلیگرم در لیتر IBA مشاهده شد. همچنین بالاترین طول ریشه (66/5 سانتیمتر در گیاهچه)، در قلمههای تیمارشده با 2000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 1000 میلیگرم در لیتر IBA ثبت شد. تیمار 1000 میلی-گرم در لیتر NAA همراه با 1000 میلیگرم در لیتر IBA سطح برگ وسیعتری را القا کرد. بیشترین تعداد برگ (37/33 عدد در گیاه) در قلمههای تیمارشده با 3000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 500 میلیگرم در لیتر IBA اندازهگیری شد. قلمههای تیمارشده با غلظتهای مختلف IBA و NAA، وزن تر و وزن خشک متفاوتی داشتند. <br /> <br /> نتیجهگیری: شمشاد خزری میتواند بهطور موفقیتآمیزی با قلمههای ساقه تکثیر شود. تنظیمکنندههای رشد گیاهی بهویژه اکسینها نقش موثری روی افزایش ریشهزایی قلمههای سختریشهزای درختها و درختچهها دارند. دو هورمون IBA و NAA میتوانند روی اصلاح ریشهزایی قلمههای ساقهی شمشاد خزری موثر باشند. یک غلظت از 1000 میلیگرم در لیتر NAA همراه با 1000 میلیگرم در لیتر IBA ریشهزایی بهتری را نسبت به سایر تیمارهای هورمونی القا کرد.
ازدیاد گیاه,اکسین,سیتوکینین,شمشاد,گیاهان زینتی
https://jopp.gau.ac.ir/article_4252.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4252_73a209a0bc8dfc6ede088e6ad4817919.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
اثر رقابت گیاهی بر عملکرد و اجزای عملکرد دو گیاه دارویی سیاهدانه (Nigella sativa) و شنبلیله ( graceum Trigonella foenum) تحت شرایط تنش خشکی
35
51
FA
سینا
فلاح
عضو هیأت علمی دانشکده کشاورزی شهرکرد
falah1357@yahoo.com
راضیه
کاکولوند
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهرکرد
r.kakolvand@gmail.com
علی
عباسی سورکی
استادیار گروه زراعت دانشگاه شهرکرد
aabasi59@yahoo.com
10.22069/jopp.2018.12836.2154
سابقه و هدف: تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک میباشد. بخش زیادی از اراضی کشاورزی ایران نیز جز مناطق خشک و نیمه خشک است و کمبود شدید آب کشاورزی این مناطق را تهدید میکند. بر این اساس هر گونه راهبرد جلوگیری از کاهش اثرات تنش خشکی بر عملکرد محصولات زراعی بسیار ضروری است. در بومنظامها معمولاً رقابت بین گونهای گیاهان برای آب کمتر از رقابت درون گونهای است زیرا گونههای مختلف دارای ساختار، سیستم ریشهای و دورههای حداکثر نیاز به آب متفاوتی هستند. بنابراین، اثرات رقابت دو گیاه شنبلیله و سیاهدانه در کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد با هدف کاهش صدمه تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. <br /> مواد و روشها: در این آزمایش پنج تیمار آرایش کاشت شامل کشت خالص شنبلیله، کشت خالص سیاهدانه و سه نسبت کشت مخلوط (2:1، 1:1، 1:2 شنبلیله و سیاهدانه) تحت شرایط سه تیمار تنش شامل بدون تنش (حفظ رطوبت خاک بین 70 تا 100% ظرفیت زراعی) (W1)، W2: تنش خشکی ملایم (آبیاری بر اساس ۷۵ درصد W1) و W3: تنش خشکی شدید (آبیاری بر اساس ۵۰ درصد W1) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در هر آبیاری حجم آب مصرفی برای هر کرت محاسبه و بوسیله کنتور تنظیم شد. برای گیاه شنبلیله صفاتی از قبیل ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن هزار دانه، عملکرد بوته و برای گیاه سیاهدانه نیز صفاتی از قبیل ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی در بوته، تعدادکپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه اندازهگیری شد. <br /> یافتهها: نتایج نشان داد که در شرایط تنش رطوبتی ملایم بیشترین میزان عملکرد دانه به ترتیب با میانگین 1320 و 1222 کیلوگرم در هکتار در تیمارهای شنبلیله: سیاهدانه (2:1) و (1:2) مشاهده شد اما در شرایط تنش شدید بیشترین میزان عملکرد دانه با میانیگن 842 کیلوگرم در هکتار در تیمار مخلوط شنبلیله: سیاهدانه (1:2) و کمترین آن با میانیگن 548 کیلوگرم در هکتار به کشت خالص شنبلیله اختصاص داشت. نسبت برابری زمین در شرایط بدون تنش در تیمار 2:1 کشت مخلوط شنبلیله: سیاهدانه با میانگین 25/1 بیشترین مقدار بود. تحت شرایط تنش ملایم، تیمارهای کشت مخلوط دارای نسبت برابری زمین بیشتر از 1 بودند. در شرایط تنش شدید، تیمارهای کشت مخلوط 2:1 و 1:1 شنبلیله: سیاهدانه بهترتیب با میانگین 50/1 و 24/1 دارای نسبت برابری زمین بالایی بودند.<br /> نتیجهگیری: اگرچه بیشترین عملکرد دانه در شرایط بدون تنش بدست آمد ولی تحت شرایط تنش خشکی ملایم و شدید عملکرد دانه در تیمارهای کشت مخلوط 1:2 و 2:1 شنبلیله: سیاهدانه نسبت به تیمارهای کشت خالص از برتری چشمگیری برخوردار بود. بنابراین، میتوان با راهبرد کشت مخلوط، گیاهان دارویی را در مناطقی که دارای مشکل کمبود آب هستند، تولید نمود و از ناپایداری کشاورزی این مناطق جلوگیری کرد.
آرایش کشت,عملکرد دانه,کشت خالص,نسبت برابری زمین
https://jopp.gau.ac.ir/article_4253.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4253_f4cdbb49149cb7073cb242f22147192a.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
اثر زمآنهای مایهکوبی و غلظتهای استوسیرینگون بر کارایی انتقال ژن بتا گلوکورونیداز (GUS) با میانجیگری آگروباکتریوم در گل ژربرا (Gerbera jamesonii cv. ‘Royal Soft Pink’)
53
66
FA
فرزاد
نظری
عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان
f.nazari@uok.ac.ir
پژمان
آزادی
پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی کرج
azadip22@gmail.com
مرتضی
خوشخوی
استاد بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز.
mkhoshkhui@yahoo.com
ایکیو
ناکامورا
استاد بخش علوم باغبانی دانشگاه چیبا، ژاپن.
inakamur@faculty.chiba-u.jp
10.22069/jopp.2018.12960.2166
سابقه و هدف: گل ژربرا یکی از محبوبترین گیاهان زینتی در جهان است و در صنعت گلکاری رتبه چهارم را در بین ده گل بریدنی برتر دارد. امروزه در گل ژربرا روشهای انتقال ژن قابل اعمال، برای وارد کردن صفات جدید به ژنوتیپهای برگزیده بدون تغییر در ویژگیهای خوب آن، ضرورت دارد. <br /> مواد و روشها: این پژوهش در سه آزمایش جداگانه انجام شده است؛ ابتدا اثر غلظتهای متفاوت (5، 10، 15، 20، 25 و 30 میلی گرم بر لیتر) آنتیبیوتیک هیگرومایسین برای تعیین غلظت کشنده آن در گیاهکهای غیرتراریخت ژربرا رقم ‘Royal Soft Pink’ ارزیابی شد. سپس در آزمایش دوم، اثر غلظت 10 میلی گرم در لیتر هیگرومایسین بر میزان باززایی شاخساره در ریزنمونههای دمبرگ دارای پهنک بررسی گردید. در نهایت در آزمایش سوم اثر مدت زمآنهای مایهکوبی (10 و 20 دقیقه) و غلظتهای استوسیرینگون (صفر، 50 و 100 میکرومول) بر کارآیی انتقال ژن بتاگلوکورونیداز (GUS) با میانجیگری آگروباکتریوم (Agrobacterium tumefaciens) و از طریق همکشتی ریزنمونههای دمبرگ دارای پهنک، ارزیابی شد. پس از همکشتی ریزنمونهها با آگروباکتریوم به مدت دو تا 3 روز، به محیط کشت انگیزش مستقیم شاخساره انتقال یافتند. در ادامه، شاخسارههای تراریخت احتمالی ، از ریزنمونهها جدا گردید و افزونگری آنها انجام شد. در پایان، به منظور تایید گیاهان تراریخت، از آزمون بافتشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) استفاده شد. <br /> یافتهها: نتایج نشان داد که غلظت 10 میلی گرم در لیتر هیگرومایسین برای گزینش شاخسارههای تراریخت مناسب بوده و باید پس از باززایی اولیه استفاده شود. بیشترین میزان باززایی (38 درصد) شاخسارههای تراریخت احتمالی از ریزنمونههای دمبرگ دارای پهنک، در تیمار 10 دقیقه مایهکوبی و 100 میکرومول استوسیرینگون بهدست آمد. همچنین کمترین میزان باززایی (25/25 درصد) شاخسارههای تراریخت احتمالی، در تیمار 20 دقیقه مایهکوبی و 50 میکرومول استوسیرینگون مشاهده شد. نتایج آزمون بافتشیمیایی و آنالیز PCR گیاهکهای تراریخت، نشان داد که بیشترین شمار رگه مستقل (27 شاخساره) و کارایی انتقال ژن (11 درصد) به ازای هر 100 ریزنمونه دمبرگ، مربوط به تیمار 10 دقیقه مایهکوبی و 100 میکرومول استوسیرینگون میباشد. <br /> نتیجهگیری: افزودن هیگرومایسین به محیط کشت، سبب کاهش باززایی مستقیم شاخساره از ریزنمونههای دمبرگ دارای پهنک میشود. عواملی مانند مدت زمان مایهکوبی و غلظت استوسیرینگون اثر چشمگیری بر راندمان و موفقیت تراریختی در ژربرا دارند. استوسیرینگون به عنوان یک انگیزاننده فنولی ژنهای Virو انتقال دهنده T-DNA در آگروباکتریوم در نظر گرفته شده است و سبب افزایش کارایی تراریختی میشود. بنابراین بهترین تیمار برای تولید گیاهان تراریخت در گل ژربرا رقم ‘Royal Soft Pink’ با انتقال ژن GUS، مایهکوبی ریزنمونههای دمبرگ دارای پهنک با آگروباکتریوم به مدت 10 دقیقه و استفاده از استوسیرینگون به غلظت 100 میکرومول میباشد.
آزمون بافتشیمیایی,باززایی مستقیم شاخساره,ژربرا,ژن GUS,واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR)
https://jopp.gau.ac.ir/article_4254.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4254_4a29bff298a129b75e044a2176fa879d.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
بررسی رابطه بین عملکرد و اجزای آن در ژنوتیپهای گشنیز بومی ایران
67
82
FA
امیر
قلی زاده
دانشگاه تربیت مدرس
amir.gh6777@yahoo.com
حمید
دهقانی
دانشگاه تربیت مدرس
dehghanr@modares.ac.ir
مصطفی
خدادادی
دانشگاه تربیت مدرس
mostafa.khodadadi@modares.ac.ir
10.22069/jopp.2018.12974.2169
سابقه و هدف: با توجه به اینکه گشنیز عمدتاً برای دانه کشت و کار میشود، واریتههایی که دارای عملکرد دانه بیشتر باشند، مطلوب هستند. از آنجایی که عملکرد یک صفت کمی پیچیده و به شدت تحت تأثیر محیط قرار میگیرد و معمولاً وراثتپذیری پایینی دارد، بنابراین بررسی رابطه بین عملکرد و اجزای آن، راندمان برنامههای اصلاحی را با تعیین معیار انتخاب مناسب، بهبود میبخشد. این مطالعه با هدف بررسی تحلیل همبستگی بین عملکرد و اجزاء آن و استفاده از تحلیل مسیر ترتیبی و برآودهای وراثتپذیری در شناسایی صفات موثر در اصلاح ژنوتیپهای گشنیز انجام شد.<br /> مواد و روشها: مواد گیاهی شامل 36 ژنوتیپ نتاج حاصل از تلاقیهای دیآلل 6 ژنوتیپ گشنیز در نسلهای F1 و F2 در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات فنولوژیکی، موفولوژیکی و عملکرد و اجزای عملکرد شامل روز تا گلدهی، روز تا رسیدگی، روز تا برداشت، تعداد برگ، تعداد شاخه در گیاه، تعداد چتر در گیاه، تعداد چتر بارور در گیاه، تعداد دانه در گیاه، وزن هزار دانه، وزن دانه در گیاه (عملکرد دانه) و شاخص کلروفیل مورد اندازهگیری قرار گرفتند. تجزیه دیآلل به روش گریفینگ، تجزیه همبستگی، تجزیه رگرسیون گام به گام و تجزیه مسیر ترتیبی انجام گرفت.<br /> یافتهها: نتایج تجزیه واریانس ژنتیکی حاکی از معنیدار بودن میانگین مربعات ترکیبپذیری عمومی و خصوصی برای تمامی صفات مورد بررسی بود که نشاندهنده اهمیت اثرات افزایشی و غیر افزایشی ژنها در کنترل این صفات بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین مقدار همبستگی بین صفات تعداد چتر بارور (**67/0(r= و وزن هزار دانه (**66/0(r= با وزن دانه در گیاه بود. بر اساس مقادیر تورم واریانس و بزرگی اثرات مستقیم، صفات تعداد چتر بارور، تعداد روز تا گلدهی، وزن هزار دانه و تعداد دانه به عنوان متغیرهای رتبه اول انتخاب و 86 درصد از تغییرات وزن دانه در گیاه را توجیه کردند. آزمون t که با استفاده از مقادیر اشتباه معیار بدست آمد حاکی از معنیدار بودن تمامی اثرات مستقیم بود. بیشترین اثر مستقیم مثبت بر روی وزن دانه مربوط به تعداد چتر بارور (45/0) و بیشترین اثر غیر مستقیم مربوط به تعداد چتر بارور از طریق وزن هزار دانه (40/0) بود. <br /> نتیجهگیری: نتایج نشان داد که سه صفت تعداد چتر بارور، وزن هزار دانه و تعداد دانه با توجه به همبستگی و اثر مستقیم مثبت معنیدار با وزن دانه در گیاه و داشتن کنترل ژنتیکی افزایشی و وراثتپذیری خصوصی بالا، میتوانند بعنوان شاخصهای مناسب در برنامههای اصلاحی برای انتخاب ژنوتیپهای با وزن دانه در گیاه بالا در نسلهای مختلف گشنیز در مزرعه مورد استفاده قرار گیرند. همچنین با توجه به همبستگی و اثر مستقیم منفی معنیدار صفت تعداد روز تا گلدهی با وزن دانه در گیاه و داشتن کنترل ژنتیکی افزایشی و وراثتپذیری خصوصی بالا میتوان صفت زودرسی را به عنوان یک شاخص انتخاب در جهت اصلاح ارقام مختلف گشنیز در نظر گرفت.<br /> واژههای کلیدی: تجزیه ضرایب مسیر ترتیبی، رگرسیون گام به گام، گشنیز، همبستگی.
رگرسیون گام به گام,تجزیه ضرایب مسیر ترتیبی,گشنیز,همبستگی
https://jopp.gau.ac.ir/article_4255.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4255_93e0e7eb893186c96be06a9e93259e3c.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
ریشهزایی قلمه های ساقه پیچ امین الدوله (Lonicera japonica L.) تحت تیمار ترکیبات طبیعی و شیمیایی
83
97
FA
مهران
فتحی
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
mehranfathi67@yahoo.com
حسین
زارعی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
hosszarei@yahoo.co.uk
فریال
وارسته
عضو هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
feryalvarasteh@gmail.com
10.22069/jopp.2018.13074.2179
سابقه و هدف: پیچ امین الدوله با نام علمی Lonicera japonica L. گیاهی زینتی ارزشمند از گروه پیچها و بالاروندهها و با کاربرد بسیار وسیع در فضای سبز میباشد. بنابراین تولید آن در مدت زمان کمتر و با کیفیت بهتر از نظر تجاری بسیار حائز اهمیت میباشد. یکی از اقدامات مهم در تسریع فرآیند تولید گیاهان، بهبود سرعت ریشهدهی گیاهان و کوتاهتر نمودن این مرحله رشدی میباشد که در این زمینه از ترکیبات شیمیایی و روشهای گوناگونی نیز استفاده میشود. امروزه استفاده از مواد طبیعی بهعنوان جایگزین مواد شیمیایی در بهبود ریشهزایی قلمههای گیاهان زینتی مورد توجه است که در برخی موارد اثرگذاری بهتر و موثرتر این ترکیبات نسبت به ترکیبات شیمیایی نیز مشاهده شده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرگذاری برخی ترکیبات طبیعی (آلی) در مقایسه با ترکیب ریشه زایی متداول و شیمیایی IBA بر افزونش قلمههای ساقه پیچ امین الدوله صورت گرفت. همچنین به بررسی اثر قرصهای هورمونی نیز بر فرآیند ریشهزایی این گیاه پرداخته شد.<br /> مواد و روشها: این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 25 تیمار در قلب 6 گروه تیماری شامل هورمون اسید ایندول بوتیریک (IBA)، قرص آسپرین، قرص الدی، عسل طبیعی، شیره انگور و صمغ عربی هر کدام در 4 غلظت در مقایسه با شاهد (آب مقطر) در 5 تکرار با 5 قلمه در هر تکرار در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی گرگان و آزمایشگاه باغبانی در سال 1395 انجام شد. صفات ریشهزایی شامل درصد ریشه-زایی، تعداد ریشه اولیه و ثانویه، طول ریشه اولیه، وزن تر و خشک ریشه و همچنین درصد زندهمانی قلمههای پیچ زینتی امین الدوله در این آزمایش اندازهگیری شد.<br /> یافتهها: بر اساس نتایج بدست آمده، تیمارهای طبیعی و شیمیایی بر صفات ریشهزایی پیچ امین الدوله در سطح 1% اثر معنیداری داشتند. در بین تیمارهای مورد بررسی، بهترین و بیشترین کمیت و کیفیت ریشه ها توسط تیمارهای 1000 میلی گرم در لیتر هورمون ایندول بوتیریک اسید و 60% عسل طبیعی مشاهده شد. بررسی جداگانه سایر تیمارهای طبیعی و شیمیایی نیز نشان داد که غلظتهای 20% صمغ عربی، 20% شیره انگور، 5/0 قرص در لیترآسپرین (معادل 40 میلیگرم در لیتر) و 2 قرص در لیتر الدی (معادل 36/0 میلیگرم در لیتر) بهترین نتایج را در ریشهزایی قلمههای پیچ امین الدوله در مقایسه با سایر غلظتهای بکاررفته و نیز شاهد نشان دادند.<br /> نتیجهگیری: با توجه به اثرات مطلوب ترکیبات طبیعی همچون عسل طبیعی بر ریشهزایی قلمههای پیچ امین الدوله، با درنظرگرفتن صرفه اقتصادی، سلامت و نقش موثر این ترکیبات در کشاورزی ارگانیک، استفاده از ترکیبات طبیعی در اولویت بوده و بهعنوان جایگزینی برای ترکیب شیمیایی IBA پیشنهاد میگردد. همچنین بهترین غلظتهای سایر تیمارها نیز به دلیل برتری معنی دار نسبت به شاهد و نقش مثبتی که در تسریع فرآیند ریشه زایی دارند، قابل استفاده میباشند.
پیچ امین الدوله,ایندول بوتیریک اسید,عسل,ریشهزایی
https://jopp.gau.ac.ir/article_4256.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4256_bc60ede0f8be576fe9683d807a6e73a2.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
ارزیابی صفات مورفولوژیک، عملکرد و ویژگیهای دارویی گیاه پریلا(Perilla frutscens) در تیمارهای حاصلخیزی خاک در مشهد اردهال و سنسن شهرستان کاشان
99
117
FA
محمدرضا
قانع
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
m_ghane85@yahoo.com
همت الله
پیردشتی
پژوهشکده ژنتیک و زیستفناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
pirdasht@yahoo.com
مهدی
قاجار سپانلو
عضو هیأت علمی گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
sepanlu@yahoo.com
ولی اله
بابائی زاد
0000-0002-0434-2847
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
babaeizad@yahoo.com
10.22069/jopp.2018.13168.2189
چکیده<br /> سابقه و هدف: از زمانهای قدیم گیاهان دارویی از جمله منابع طبیعی مهم در ایران به شمار میآیند. پریلا از گیاهان یکساله خاانواده نعناییان بوده و بومی منطقه شرق آسیاست و به طور گستردهای در هندوستان، چین، ژاپن، هنگکنگ، کره شمالی و جنوبی کشت میشود. با توجه به نبود مطالعات در رابطه با سازگاری گیاه دارویی پریلا با اقلیم ایران و ارزیابی منابع مختلف کودی و تغذیه بر این گیاه، پژوهش حاضر در دو منطقه مشهد اردهال و سنسن شهرستان کاشان و به منظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی، آلی و زیستی روی این گیاه انجام شد.<br /> مواد و روشها: آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه در سال 1393 انجام شد. عامل اصلی شامل چهار سطح کود شیمیایی NPK (شاهد، 50، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) بودند و همزیستی با قارچ Priformospora indica و شاهد و سه سطح کود آلی (شاهد، دو کیلوگرم در هکتار هیومیک اسید و 25 تن در هکتار کمپوست) به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. صفات ارتفاع، تعداد گره در بوته، تعداد گل در گل آذین، تعداد ساقه در بوته، شاخص سطح برگ، عملکرد بوته، میزان رزمارینیک اسید و عملکرد رزمارینیک اسید در واحد سطح مطالعه شد. آنالیز آماری دادهها توسط نرمافزار SAS نسخه 1/9 و مقایسه میانگین توسط آزمون حداقل تفاوت معنی دار (LSD) در سطح احتمال پنج درصد صورت گرفت. <br /> یافتهها: در بین تیمارهای منفرد کودهای مورد مطالعه، سطح 50 و 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی و در بین کودهای آلی هیومیک اسید نقش بارزتری در بهبود شاخصهای مورد مطالعه داشتند اما کود زیستی تنها در تلفیق با کودهای دیگر نقش موثرتری نشان داد. بیشترین عملکرد خشک (2/147 گرم در متر مربع) و عملکرد رزمارینیک اسید (432/3 گرم در متر مربع) در بین کودهای مورد بررسی از تیمار کود شیمیایی 100 کیلوگرم در هکتار، کاربرد هیومیک اسید و مصرف کود زیستی و کمترین عملکرد خشک (86/89 گرم در متر مربع) و عملکرد رزمارینیک اسید (253/1 گرم در متر مربع) از تیمار عدم کاربرد کود شیمیایی، ارگانیک و زیستی به دست آمد. منطقه مشهد اردهال با توجه به خصوصیات خاکی و ویژگیهای آب و هوایی نسبت به منطقه سنسن برای کشت پریلا شرایط بهتری داشت.<br /> نتیجهگیری: در مجموع، گیاه پریلا توانسته در دو منطقه سن سن و مشهد اردهال عملکرد مناسبی داشته باشد و کاربرد تلفیقی منابع کودی مختلف در مقایسه با کاربرد منفرد هریک از آنها در هر دو منطقه مورد مطالعه باعث بهبود قابل توجه ویژگیهای رشد و نیز عملکرد بیولوژیک و شاخصهای کیفی گیاه دارویی پریلا گردید. <br /> واژههای کلیدی: پریلا، رزمارینیک اسید، عملکرد بوته، شبهمیکوریز، هیومیک اسید
واژههای کلیدی: رزمارینیک اسید,عملکرد بوته,شبه میکوریز,کمپوست,هیومیک اسید
https://jopp.gau.ac.ir/article_4257.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4257_30caf186e9624e71850151b6670c4436.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
بهینه سازی شرایط کشت بافت جهت ریزازدیادی پایه نیمه پاکوتاه سیب M7
119
137
FA
عاطفه
مشاری نصیرکندی
دانشگاه ارومیه
ati.moshari@yahoo.com
بهمن
حسینی
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشگاه ارومیه
b.hosseini@urmia.ac.ir
علی رضا
فرخ زاد
استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه ارومیه
a.farokhzad@urmia.ac.ir
لطفعلی
ناصری
0000-0002-9123-3875
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشگاه ارومیه
l.naseri@urmia.ac.ir
10.22069/jopp.2018.13456.2213
سابقه و هدف: فن آوری کشت بافت گیاهی بیشتر برای تکثیر گیاهان در سطح وسیع استفاده می شود. این فن آوری تجاری بر پایه ریزازدیادی است. ریزازدیادی، باززایی درون شیشه ای گیاهان از اندام ها، بافت ها، سلول ها و تکثیر شبیه به اصل یک ژنوتیپ انتخابی یا استفاده از تکنیک کشت درون شیشه ای می باشد. گیاهان اصلاحی تولید شده به روش کشت بافت، قویتر از گیاهان بدست آمده از روش بذری می باشند. بنابراین ازدیاد پایه سیب M7 به روش کشت بافت، اغلب تولید گیاهان قوی با رشد سریع می کند. این پژوهش با هدف بهینه سازی شرایط ازدیاد درون شیشه ای پایه سیب M7 و بررسی اثر محیط های کشت پایه، تنظیم کننده های رشد گیاهی مختلف بر پرآوری و ریشه زایی پایه ها انجام گردید. <br /> مواد و روش ها: پژوهش حاضر با هدف بهینه سازی شرایط ازدیاد درون شیشه ای پایه نیمه پاکوتاه کننده سیب M7 در قالب سه آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول، اثر پنج نوع محیط کشت پایه، شامل محیط کشت پایه MS، 1/5MS، 2MS، WPM و B5، بر تعداد ریزشاخه و طول ریزشاخه بررسی گردید. در آزمایش دوم اثر دو نوع تنظیم کننده رشد گیاهی BAP و TDZ در غلظت های صفر (شاهد)، 2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار بر صفات رویشی تعداد ریزشاخه، طول ریزشاخه، تعداد گره و طول میانگره بررسی گردید. در آزمایش سوم، اثر دو نوع محیط کشت پایه MS و MS½ تکمیل شده با دو نوع تنظیم کننده رشد گیاهی IBA و NAA در غلظت های صفر (شاهد)، 1/5، 3 و 4/5 میلی گرم در لیتر بر صفات تعداد و طول ریشه در سه و چهار روز نگهداری در تاریکی بررسی گردید. سازگاری گیاهچه های درون شیشه ای در بسترهای کشت پرلیت درشت، پرلیت ریز، پرلیت همراه با پیت ماس و پیت ماس بررسی گردید. <br /> یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش اول، حداکثر میزان پرآوری (15/66 ریزشاخه در هر ریزنمونه) در محیط B5 مشاهده گردید. در آزمایش دوم، BAP در افزایش میزان پرآوری، تعداد گره و کاهش طول میانگره موثرتر از TDZ بود. حداکثر میزان پرآوری (16/55 ریزشاخه به ازای هر ریزنمونه) در غلظت 2/2 میکرومولار BAP مشاهده گردید. در آزمایش سوم، بیشترین تعداد ریشه (با میانگین 11/10 ریشه به ازای هر ریزنمونه) در محیط کشت ½MS تکمیل شده با 3 میلیگرم بر لیتر NAA مشاهده گردید. نتایج مربوط به بررسی اثر نوع بستر کشت بر سازگاری پایه سیب M7 نشان داد که بستر کشت پیت ماس، مطلوبترین نتیجه را در مقایسه با سایر تیمارها در مرحله سازگاری نشان داد.<br /> نتیجه گیری: محیط کشت B5 حاوی 1 میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین مطلوبترین و بهترین محیط برای پرآوری سیب M7 تعیین گردید. بنزیل آمینوپورین تأثیر بیشتری نسبت به TDZ بر باززایی نشان داد. تیمار سه روز تاریکی نسبت به چهار روز تاریکی نتایج بهتری نشان داد. بر اساس نتایج آزمایش سوم، بهترین دوره تاریکی، نوع محیط کشت، نوع تنظیم کننده رشد گیاهی و غلظت تنظیم کننده رشد گیاهی بترتیب شامل سه روز تاریکی، محیط کشت ½MS، تنظیم کننده رشد NAA (3 میلی گرم بر لیتر) بدست آمد.
ازدیاد درون شیشه ای,بهینه سازی,پایه رویشی,سازگاری
https://jopp.gau.ac.ir/article_4258.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4258_e0cf92bfb99c16c4c94af60b5325c005.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
اثر پوشاندن میوه قبل از برداشت بر برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و کیفیت انار رقم شیشه کب
139
152
FA
فرزانه
حامدی سرکمی
دانشکده کشاورزی بیرجند
farzane.hamedi24@gmail.com
فرید
مرادی نژاد
عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند
fmoradinezhad@birjand.ac.ir
مهدی
خیاط
دانشکده کشاورزی بیرجند
mhdkhayat@birjand.ac.ir
10.22069/jopp.2018.13548.2221
سابقه و هدف: انار بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است؛ از اینرو، شدت تابش خورشیدی و دمای بالا در فصول گرم موجب بروز ناهنجاریهای فیزیولوژیکی و افت کیفیت محصول میشود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، تأثیر زمان پوشاندن میوه (اوایل تیر و مرداد ماه) با رنگهای مختلف کیسههای پارچهای (سفید و قهوهای روشن) بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی میوه انار رقم شیشه کب بود.<br /> مواد و روشها: این آزمایش در شهرستان فردوس و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل؛ شاهد (میوه بدون کیسه)، پوشاندن میوه با کیسه سفید در تیر ماه، با کیسه قهوهای روشن در تیر ماه، با کیسه سفید در مرداد ماه و با کیسه قهوهای در مرداد ماه بود.<br /> یافتهها: نتایج نشان داد پوشاندن میوه موجب کاهش ترکیدگی میوه شد، بهطوریکه بیشترین درصد ترکیدگی(2/56 درصد) در میوههای شاهد و کمترین میزان در میوههایی که با کیسههای سفید در مردادماه پوشانده شده بودند، (03/7 درصد) مشاهده شد. درصد قهوهای شدن آریل در میوههای کیسه شده افزایش معنیداری نسبت به میوههای بدون کیسه نشان داد، بهطوریکه بیشترین میزان آن در میوههایی که با کیسههای سفید در مردادماه پوشانده شده بودند (13/20 درصد) و کمترین در میوههای بدون کیسه (66/1 درصد) مشاهده گردید. پوشاندن میوه اثر معنیداری بر وزن، حجم و چگالی آبمیوه، وزن تازه پوست و ضخامت پوست در میوههای پوشانده شده نسبت به میوههای کیسه نشده (شاهد) نداشت اما زمان پوشاندن میوه بر وزن و حجم آبمیوه اثر معنیداری داشت. بهطوریکه بیشترین وزن و حجم آبمیوه در میوه هایی که در تیر ماه کیسه شده بودند مشاهده شد. پوشاندن میوه موجب کاهش میزان آنتوسیانین آبمیوه شد. میوههای کیسه نشده (شاهد) بالاترین میزان آنتوسیانین و میوههایی که با کیسه قهوهای روشن در مرداد ماه کیسه شدند کمترین میزان آنتوسیانین را داشتند. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین درصد فعالیت آنتیاکسیدانی مربوط به میوههای بدون کیسه و کمترین آن در میوههایی که با کیسه قهوهای روشن در مرداد ماه کیسه شدند بود.<br /> نتیجهگیری: کیفیت خوب محصول به وسیله کاهش میزان ترکیدگی میوه بهبود می یابد که این امر قیمت محصول و بازارپسندی آن را افزایش میدهد. از سوی دیگر میوههای ترک خورده برای بازار نامناسب هستند و انبارمانی پایینی دارند جالب اینکه پوشاندن میوه توانست تا حدودی این عارضه را کاهش دهد. اگر چه در این پژوهش میزان آنتوسیانین و آنتیاکسیدان که از مهمترین شاخصهای تغذیهای و دارویی انار محسوب میشوند، تحت تأثیر دمای بالا و تابش کم، کاهش یافت. با وجود این، میتوان با انتخاب مناسب و دقیق نوع کیسه، رنگ کیسه و زمان انجام پوشاندن میوه و همچنین تعیین زمان حذف کیسه قبل از برداشت، علاوه بر داشتن کیفیت ظاهری خوب و مطلوب، بلکه کیفیت تغذیهای و دارویی مناسب دست یافت.
ترکیدگی,قهوهای شدن آریل,فعالیت آنتیاکسیدانی,آنتوسیانین
https://jopp.gau.ac.ir/article_4259.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4259_6087fca2c5233c5c6b68d1413ef1f36f.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
مطالعه تاثیر هورمون جیبرلیکاسید و وزن بنه بر صفات رویشی و عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)
153
165
FA
معصومه
شاکری
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، گرایش فیزیولوژی گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران.
m.shakeri@birjand.ac.ir
محمد حسین
امینی فرد
عضو هیت علمی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
mh.aminifard@birjand.ac.ir
محمد علی
بهدانی
استاد گروه پژوهشی زعفران، دانشگاه بیرجند، ایران
mabehdani@birjand.ac.ir
سید جلال
طباطبایی
استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران، ایران
tabatabaei@shahed.ac.ir
10.22069/jopp.2018.13972.2256
سابقه و هدف: زعفران(.Crocus sativus L) یکی از مهمترین محصولات کشاورزی و دارویی ایران است که نقش مهمی در صادرات غیرنفتی دارد. در بیشتر مناطق کشور به علت نیاز آبی کم این محصول و سازگاری مناسب آن با شرایط محیطی، امکان کشت این گیاه وجود دارد. بنابراین، هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی اثر همزمان محلولپاشی هورمون جیبرلیک اسید و وزن بنه مادری بر صفات رویشی، زایشی و عملکرد گل گیاه زعفران بود.<br /> مواد و روشها: این تحقیق به منظور بررسی اثرهورمون جیبرلیک اسید و وزن بنه مادری بر شاخصهای عملکرد گل و ویژگیهای رشدی زعفران، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو سطح اسید جیبرلیک (0 و 20 پیپیام) و 3 سطح وزن بنه مادری (شامل گروههای وزنی 4-1/0(ریز)، 8-1/4 (متوسط) و 12-1/8 گرم(درشت) در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، در سال 1395 اجرا گردید. صفات اندازهگیری شده شامل صفات مربوط به برگ (طول و وزن تر و خشک و کلروفیل برگ) و صفات گل (تعداد و عملکرد کل گل تر، متوسط طول کلاله و عملکرد کلاله تر و خشک) بود. <br /> یافتهها: نتایج نشان داد که وزن بنه مادری بر تمامی صفات گل موثر بود، به طوریکه بیشترین تعداد گل، عملکرد گل (به ترتیب 72/37 عدد گل در متر مربع، 59/6 گرم در متر مربع)، متوسط وزن تر گل و متوسط وزن تر و خشک کلاله (به ترتیب 381/0 گرم و 025/0 و 0046/0 گرم) از تیمار بنههای درشت و کمترین آنها از بنههای ریز مشاهده شد. همچنین افزایش وزن بنه، سبب بالا رفتن صفات مربوط به برگ (طول برگ، وزن تر و خشک برگ، کلروفیل a، b و کل برگ) شد، به گونهای که بیشترین این صفات از تیمار بنههای درشت و کمترین آن از تیمار بنههای ریز حاصل شد. اثر اسید جیبرلیک نیز بر اکثر صفات رویشی برگ معنیدار بود، بطوریکه بیشترین میزان طول برگ (02/32 سانتیمتر)، تعداد برگ (28/6 عدد در بوته)، متوسط وزن تر برگ (388/0 گرم)، کلروفیل a (03/2 میلیگرم در گرم وزن تر) از تیمار مصرف جیبرلیک اسید بدست آمد. اسید جیبرلیک در صفات مربوط به گل، تنها بر تعداد گل اثرمعنیدار داشت، که باعث کاهش تعداد گل گردید. همچنین نتایج برهمکنش تیمارها نشان داد، که بیشترین میزان کلروفیل b از برهمکنش، بنههای درشت و مصرف جیبرلیک اسید به دست آمد. بالاترین متوسط طول کلاله نیز از بنههای متوسط و عدم مصرف جیبرلیک اسید بدست آمد.<br /> نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، بنههای مادری درشت (12-1/8 گرم) اثرات مثبتی بر خصوصیات رشدی، زایشی و عملکرد گل زعفران داشت، در حالیکه، کاربرد جیبرلیک اسید، تنها باعث بهبود صفات رویشی زعفران گردید و روی صفات مربوط به گل زعفران تاثیر معنی داری نداشت.
تعداد گل,کلروفیل کل,وزن خشک برگ
https://jopp.gau.ac.ir/article_4260.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_4260_81ec02dde81006137483d9e8e512fbc0.pdf
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
پژوهشهای تولید گیاهی
2322-2050
2322-2778
25
2
2018
08
23
چکیده لاتین
1
11
FA
10.22069/jopp.2018.5378
https://jopp.gau.ac.ir/article_5378.html
https://jopp.gau.ac.ir/article_5378_93c79452520880399c7188c267f456d3.pdf