%0 Journal Article %T بر‌هم‌کنش ترهالوز و اسیدآسکوربیک در رشد گیاهچه‌های آرابیدوپسیس %J پژوهش‌های تولید گیاهی %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z 2322-2050 %D 2012 %\ 07/17/2012 %V 17 %N 4 %P 27-48 %! بر‌هم‌کنش ترهالوز و اسیدآسکوربیک در رشد گیاهچه‌های آرابیدوپسیس %K آرابیدوپسیس تالیانا %K اسیدآسکوربیک %K ترهالوز %K تنش اکسیداتیو %K تخصیص کربن %R %X ترهالوز یک دی‌ساکارید مهم پیام‌رسان است که در زندگی گیاهان نقش‌های فراوانی دارد. این دی‌ساکارید بر فرآیند­هایی مثل رشد گیاه، سهمیه‌بندی1[1] کربن، تخصیص کربن، پاسخ به تنش و فتوسنتز اثر دارد. گیاه جهش یافته آرابیدوپسیس (tps1) که فاقد آنزیم ترهالوز فسفات سنتتاز 1 است دارای مقادیر زیادی اسیدآسکوربیک می‌باشد. افزودن ترهالوز سبب مهار رشد گیاهچه­های آرابیدوپسیس وحشی شده درحالی‌که افزودن اسیدآسکوربیک به محیط این اثر مهاری ترهالوز را برطرف کرده و در تخصیص کربن آن اثر دارد. بنابراین برهمکنش‌هایی رابطه بین ترهالوز و اسیدآسکوربیک در گیاهان وجود دارد. این پژوهش ماهیت این برهمکنش را از طریق سنجش برخی پارامتر­های رشدی و بیوشیمیایی دانه­رست­های آرابیدوپسیس که با سوربیتول (100 میلی­مولار) به‌عنوان شاهد، ترهالوز (100 میلی­مولار)، ترهالوز به‌علاوه اسیدآسکوربیک (1/0 میلی­مولار) و اسیدآسکوربیک به تنهایی تیمار شده ­بودند، بررسی می­کند. افزودن ترهالوز به محیط کشت گیاه آرابیدوپسیس سبب کاهش رشد ریشه و برگ‌ها و افزایش میزان پراکسید هیدروژن، آنتوسیانین و افزایش بیشتر فعالیت آنزیم­های کاتالاز، پراکسیداز و پلی‌فنل اکسیداز همراه با کاهش محتوای کلروفیل شد. برگشت این آثار پس از افزودن اسیدآسکوربیک به گیاه حاکی از وجود استرس اکسیداتیو در گیاهان رشد یافته در محیط حاوی ترهالوز بود. درحالی‌که گیاهان رشد یافته در محیط حاوی سوربیتول (شاهد) در نوک ریشه­ها نشاسته انباشته کردند، نشاسته در گیاهان رشد یافته در محیط حاوی ترهالوز در برگ‌های لپه‌ای انباشته شد. افزودن اسیدآسکوربیک به‌محیط حاوی ترهالوز دوباره سبب انباشته شدن نشاسته در ریشه‌ها گردید. بنابراین ترهالوز در تعیین قدرت منبع- مخزن متابولیکی موثر باشد. احتمالاً تنش اکسیداتیو ایجاد شده در اثر تیمار با ترهالوز سبب کاهش رشد و تقسیم سلول‌های مریستمی ریشه شده و از این‌رو قدرت ریشه‌ها به‌عنوان یک مخزن متابولیکی مهم گیاه در دریافت قند از لپه‌ها کاهش می‌یابد. در چنین شرایطی قند ناشی از گلوکونئوژنز ذخائر روغنی لپه به‌منظور پرهیز از اثرات اسمزی در لپه‌ها به‌صورت نشاسته انباشته می‌گردد. در مقابل افزودن اسیدآسکوربیک سبب برطرف شدن تنش اکسیداتیو و تقسیم سلول‌های ریشه‌ای شده و از این‌رو قدرت این مخزن متابولیکی در دریافت قند از لپه‌ها می­یابد. در این تیمار بنابراین انباشتگی ذخایر کربوهیدراتی به‌صورت نشاسته در ریشه مشاهده گردید. برخلاف انتظار گیاهان تیمار شده با ترهالوز بیشترین میزان اسیدآسکوربیک را داشتند که می‌تواند ناشی از محدودیت استفاده­ از اسیدآسکوربیک برای مقابله با استرس اکسیداتیو باشد. %U https://jopp.gau.ac.ir/article_319_229499949565290e78fc1997bd2bc49c.pdf