بررسی امکان افزایش کارایی دو علف کش پینوکسادن و کلودینافوپ با تغییر نحوه کاربرد این علف کش ها

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه گنبد کاووس

2 دانشگاه فردوسی مشهد

3 دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

سابقه و هدف: امروزه کاهش استفاده از علف کش ها و راهکارهای مختلفی مانندکاربرد خرد شده آنها که منجر به کاهش میزان مصرف می شود، مورد توجه قرار گرفته است. در کاربرد دزهای خرد شده، مقدار توصیه شده و یا کاهش یافته علف کش به گونه ای تقسیم می شود که (برای مثال) نیمی از آن در یک مرحله رشد گیاه زراعی و نیم دیگر در مرحله بعدی استفاده شود و در نهایت مجموع علف کش بکار رفته معادل میزان علف کش توصیه شده و یا هر مقدار کاهش یافته خواهد بود. در این روش در مقایسه با کاربرد یکباره علف کش، علف های هرز در بازه زمانی بیشتری کنترل می شوند. اگرچه استفاده از دزهای کاهش یافته برای کنترل علف های هرز، نیازمند اطلاعات دراز مدت از تاثیر آن بر جامعه و بانک بذر علف های هرز می باشد تا کاهش شدید عملکرد گیاه زراعی توسط افزایش بالقوه جامعه علف های هرز در آینده را به دنبال نداشته باشد. هدف از اجرای این آزمایش بررسی امکان کاهش مصرف علف کش های پینوکسادن و کلودینافوپ، با تغییر نحوه کاربرد این علف کش ها بود.
مواد و روش‌ها: آزمایش های گلخانه ای جهت مقایسه کارایی مصرف یکباره و خرد شده علف کش پینوکسادن در کنترل یولاف وحشی و علف کش کلودینافوپ در کنترل فالاریس انجام و تاثیر فاصله زمانی بین دو کاربرد علف کش در رهیافت خرد شده و نسبت های مختلف مورد استفاده در هر کاربرد، بررسی شد. این علف کش ها به دو صورت کاربرد یکباره و خرد شده اعمال شدند. تیمارهای کاربرد یکباره در چهار مرحله G1 (دو برگی) ، G2 (سه روز بعد از مرحله اول)، G3 (هفت روز بعد از مرحله اول) و G4 (14 روز بعد از مرحله اول) علف های هرز یولاف وحشی و فالاریس به کار برده شدند و در تیمارهای خردشده 50% یا 75% دز علف کش های مورد نظر در زمان G1 (مرحله 2 برگی) و بقیه آن (50% یا 25%) در زمان های G2 یا G3 یا G4 به کار برده شدند. تجزیه داده ها با روش های مقایسه ED90 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با تاخیر در کاربرد علف کش، کارایی آن در هر دو روش کاربرد یکباره و خرد شده کاهش یافت ولی این کاهش در کاربرد یکباره شدیدتر بود. در میان نسبت های مختلف کاربرد، نسبت 75:25 در مقایسه با نسبت 50:50 تقریبا در تمام مراحل کاربرد، کارایی بیشتری در کنترل یولاف وحشی و فالاریس داشت. واکنش فالاریس به دزهای خرد شده متغیر بود و اگرچه رهیافت خرد شده کارایی کنترل مناسبی نشان داد ولی این کارایی تفاوت معنی دای با رهیافت یکباره کاربرد علف کش کلودینافوپ نداشت.
نتیجه‌گیری: می توان نتیجه گیری کرد که در مراحل اولیه رشد علف هرز، کنترل مطلوبی توسط کاربرد یکباره علف کش ها بدست آمد اما هنگامی که علف های هرز در مراحل رشدی پیشرفته تری بودند کارایی تیمار کاربرد یکباره علف کش کاهش می یابد و کارایی تیمار کاربرد خرد شده بسته به نوع علف هرز می تواند موفق باشد (یولاف وحشی) و یا این که تفاوتی با کاربرد یکباره علف کش نداشته باشد (فالاریس).

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Investigation of the possibility of increasing efficiency of Pinoxaden and Clodinafop by different application methods of these herbicides

نویسندگان [English]

  • zeinab Avarseji 1
  • Mohammad Hasan Rashed Mohassel 2
  • Ahmad Nezami 2
  • Asiyeh Siyahmarguei 3
1
2
3
چکیده [English]

Background and objectives: Nowadays herbicide reduction and different approaches leading to this goal like split application have been brought to attention. At split application, recommended or reduced doses divided in such a way which half of dose applied at one growth stage and the other half will use at next growth stage and finally all used doses are equal to recommended or any other reduced doses. In this approach in comparing with the simple application weed control duration will extend. Although using reduced doses of herbicides to control weeds require long lasting information on seed bank of weeds so the crop yield loss by increased weed society will not occur. The goal of this experiment was to evaluate the possibility of reducing Pinoxaden and Clodinafop by different application and study the time interval application on herbicides efficiency at split application treatments on A. ludoviciana and P. minor as important weeds of wheat fields.
Materials and methods: Greenhouse experiments were carried out to investigate the efficiency of single and split application of Pinoxaden to control Phalaris minor and Clodinafop to control Avena ludoviciana. The influence of time applications interval and the ratio of the two applications doses were studied. These herbicides were used as simple and split application. Simple application treatments were applied at four stages G1 (2 leaf stage) G2 (3 days after first stage), G3 (7 days after first stage) and G4 (14 days after first stage) of A. ludoviciana and P. minor. At split application treatment 50 or 25% herbicide doses were used at G1 stage and the rest of them (50 or 25%) applied at G2, G3 and G4 stages.

Results: The study revealed that both single and split applications efficacy decreased as application timing was delayed but this reduction was more highlighted at single spray. 75:25 ratio approximately at all application timing showed more activity to control A. ludoviciana and P. minor. P. minor shows variable response to split application. Although split application had appropriate control of P. minor but its difference with single application of Clodinafop was not significant.
Conclusion: Overall it could be concluded that single application treatments, had enough control at early stages of A. ludoviciana and P. minor but as these weeds were more grown, the efficiency of single application reduced and the efficiency of split application treatments depending on the type of weed species could be successful (A. ludoviciana) or had no significant differences with the single application treatment (P. minor).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dose response
  • herbicide reduction
  • split application
  • single application