اثر زمان محلول‌پاشی اوره و برخی ریزعناصر بر ویژگی‌های کمی و کیفی میوه کیوی‌فروت رقم هایوارد

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.

2 پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران

3 پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر

4 استادیار پژوهشی پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر

5 محقق پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر

چکیده

سابقه و هدف: محلول‌پاشی روشی مکمل برای کاهش مصرف کود است. در مواردی برای تامین نیاز فوری گیاه به عنصری خاص و هم‌چنین جبران جذب پایین عناصر از خاک در اوایل بهار به‌علت فعالیت اندک ریشه‌ها استفاده می‌شود. این روش به دلیل کاهش تلفات کود دارای مزایای متعددی از جمله بهبود عناصر غذایی و کاهش مصرف کود و در نتیجه آسیب زیست محیطی کمتری است. تأمین مواد مغذی در زمان‌های بحرانی فنولوژی گیاه مانند القای گل، شروع گل، تمایز اندام‌های زایشی و مرحله رشد میوه به‌علت رقابت بین ریشه و میوه در جذب و مصرف عناصر غذایی بسیار مهم است. این پژوهش با هدف بررسی اثر زمان محلول‌پاشی برگی عناصر غذایی بر عملکرد و برخی ویژگی‌های کمی و کیفی میوه کیوی‌فروت رقم هایوارد در زمان برداشت و دوره انبارداری به مدت دو سال در شهرستان آستارا انجام شد.

مواد و روش‌ها: این آزمایش طی سال‌های 1400 تا 1401 روی تاک‌های کیوی‌فروت با عناصر غذایی شامل اوره (یک درصد)، سولفات روی (ppm2000)، اسید بوریک (ppm1500) و سولفات منگنز (ppm1500) در سه زمان شامل قبل از زمان گل‌انگیزی در اواسط تابستان، زمان تورم جوانه‌ها در اواخر زمستان و زمان آغاز شکافتن کاسبرگ‌ها در بهار محلول‌پاشی شدند. هم‌چنین در تیمار شاهد، تاک‌های کیوی‌فروت با آب محلول‌پاشی شدند. پس ازبرداشت، میوه‌ها به سردخانه انتقال داده شد و کیفیت میوه تحت تیمارهای مختلف زمان محلول‌پاشی عناصر غذایی به مدت سه ماه با فواصل یک‌ماه مورد پایش قرار گرفت. داده‌های آزمایش مزرعه‌ای در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی و داده‌های انبارداری در قالب طرح فاکتوریل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در طرح فاکتوریل عامل اول زمان محلول پاشی در چهار سطح و عامل دوم دوره نگهداری در سه سطح بود. تجزیه و تحلیل آماری کلیه داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SAS (نسخه 9) و مقایسه میانگین‌های تیمار با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که عملکرد در سال دوم 15 درصد بیشتر از سال اول بود. محلول‌پاشی زمستانه با میانگین عملکرد 98/98 کیلوگرم میوه در هر تاک بیشترین میزان عملکرد را تولید کرد و اختلاف معنی‌داری نسبت به همه تیمارها نشان داد. سنگین‌ترین میوه‌ها با میانگین بیش از 109 گرم بدون اختلاف معنی‌دار در تیمارهای محلول‌پاشی تابستانه و بهاره در سال دوم مشاهده شد. تاک‌های کیوی فروت در تیمار محلول‌پاشی زمستانه بیشترین شاخص باروری و مواد جامد محلول را نشان دادند. محلول‌پاشی زمستانه و بهاره مقدار فنل کل میوه را در زمان برداشت کاهش داد اما بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه اثر معنی‌داری نداشت. هم‌چنین بررسی نتایج طی سه ماه نگهداری میوه‌ها در سردخانه نشان داد که کم‌ترین و بیشترین مقدار مواد جامد محلول میوه به ترتیب با 70/8 و 33/16 درصد در زمان برداشت و پایان ماه سوم انبارداری سال اول مشاهده شد. اسیدیته کل میوه در دوره انبارداری کاهش یافت و در پایان نگهداری در سردخانه با 84/1 درصد به کمترین مقدار خود رسید. بیشترین مقدار ویتامین ث میوه، با 91/41 میلی‌گرم در گرم در تیمار زمستانه در زمان برداشت مشاهده شد و کم‌ترین مقدار با 04/29 میلی‌گرم در گرم در پایان انبارداری سال اول مشاهده شد. بیشترین مقدار ماده خشک میوه در تیمار محلول‌پاشی تابستانه و شاهد در سال دوم مشاهده شد. کم‌ترین مقدار کاهش وزن ماهیانه میوه 54/3 درصد در تیمار محلول‌پاشی زمستانه در سال دوم مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، محلول‌پاشی همزمان اوره، سولفات روی، اسید بوریک و سولفات منگنز در اواسط تابستان (زمان گل‌انگیزی) یا اواخر زمستان (مرحله تورم جوانه‌ها) نتایج بهتری نسبت به زمان‌ محلول‌پاشی بهاره داشته و عملکرد و برخی از صفات کمی و کیفی میوه را بهبود بخشید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of foliar application time of urea and some microelements on the quantitative and qualitative characteristics of kiwifruit cv. Hayward

نویسندگان [English]

  • Ebrahim Abedi Gheshlaghi 1
  • Masoumeh Kiaeshkevarian 2
  • Tahereh Raiesi 3
  • Malek Ghasemi 4
  • Somaieh ShahNazari 5
1 Horticulture Crops Research Department, Guilan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Rasht, Iran.
2 Horticultural Science Research Institute, Citrus and Subtropical Fruits Research Center, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Ramsar, Iran
3 Citrus and Subtropical Fruit Research Center, Horticultural Science Research Institute, Agricultural Research and Education Organization (AREO), Ramsar
4 Assistant Professor of Citrus and Subtropical Fruits Research Center, Horticulture Science Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Ramsar, Iran
5 Researcher of Citrus and Subtropical Fruits Research Center, Horticulture Science Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Ramsar, Iran
چکیده [English]

Background and objectives: Foliar application is a supplementary method for reducing fertilizer consumption. In some cases, it is used to immediately provide plants with specific nutrients and compensate for low nutrient absorption from the soil in early spring due to reduced root activity. This method offers several advantages, such as preventing fertilizer loss from the soil surface, high nutrient recycling, improved nutrient absorption, reduced fertilizer usage, and consequently less environmental damage. Nutrient supply is essential during critical plant growth stages, such as flower induction, flower initiation, reproductive organ differentiation, and fruit development, when there is competition between roots and fruits for nutrient absorption. This study aimed to investigate the impact of foliar application of nutrients on the yield and various quantitative and qualitative characteristics of Hayward cultivar kiwifruit during the harvest and storage period over two years in Astara county.

Materials and methods: This experiment was conducted during the years 2020-2022 on kiwifruit vines with nutrients including urea (1%), zinc sulfate (2000 ppm), boric acid (1500 ppm), and manganese sulfate (1500 ppm) at three times, including before the flowering time in mid-summer, bud swelling in late winter and before sepals splitting in spring. Also, in the control treatment, kiwifruit vines were sprayed with water. After harvesting, the fruits were transferred to cold storage and the quality of the fruit was monitored under different treatments of the nutrient elements application time for three months with one-month intervals. Field experiment and storage data were analyzed as randomized complete block and factorial design respectively. In the factorial design, the first factor was the spraying time in four levels and the second factor was the storage period in three levels. Statistical analysis of all obtained data was done using SAS statistical software (version 9) and comparing treatment means with Duncan's test at a 5% probability level.

Results: The results showed that the yield in the second year was 15% higher than the first year. Winter foliar spraying with an average yield of 98.98 kg/vine produced the highest amount of yield and showed a significant difference compared to all treatments. The heaviest fruits with an average of more than 109 grams without significant difference were observed in summer and spring foliar spraying treatments in the second year. Kiwifruit vines showed the highest fertility index and soluble solids in winter foliar spraying treatment. Foliar spraying in winter and spring reduced the amount of total phenol in the fruit at the time of harvest but had no significant effect on the antioxidant capacity of the fruit. Also, the examination of the results during three months of storage of fruits in cold storage showed that the lowest and highest amount of soluble solids of fruit was observed with 8.70% and 16.33%, respectively, at the time of harvest and the end of the third month of storage of the first year. The total acidity of the fruit decreased during the storage period and reached its lowest value at the end of the cold storage at 1.84%. The highest amount of vitamin C in the fruit was observed at 41.91 mg/g in the winter treatment at the time of harvest, and the lowest amount was observed at 29.04 mg/g at the end of the first year of storage.

Conclusion: Based on the findings of the current research, simultaneous foliar spraying of urea, zinc sulfate, boric acid, and manganese sulfate during mid-summer (flowering time) or late winter (bud swelling) yields better results compared to spring foliar spraying. This practice has been shown to improve fruit yield as well as some quantity and quality traits of the fruit.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Storage
  • dry matter
  • fertility index
  • TSS
  • yield